Η συσσώρευση λίπους είναι ένας από τους τρόπους που χρησιμοποιεί ο οργανισμός για ν αποθηκεύει ενέργεια. Όταν κάποιος καταναλώνει παραπάνω θερμίδες από αυτές που χρειάζεται, τότε αυτές αποθηκεύονται μέσα από συγκεκριμένες βιοχημικές διαδικασίες σε λίπος. Ένας τέτοιος μηχανισμός ήταν ζωτικής σημασίας όταν (πριν από χιλιάδες χρόνια) η τροφή ήταν δυσεύρετη, αλλά δημιουργεί προβλήματα στον σύγχρονο άνθρωπο, ο οποίος έχει άμεση πρόσβαση σε τροφές με υψηλή θερμιδική αξία (π.χ. μπισκότα, πατατάκια, πίτσα κτλ), έχει αλλάξει δραματικά τις διατροφικές του συνήθειες σε σχέση με το παρελθόν και πλέον κινείται ελάχιστα. Όλα αυτά έχουν σαν αποτέλεσμα την συσσώρευση ανεπιθύμητου λίπους , ενώ αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης σχετικών ασθενειών (διαβήτης κτλ).
Οι μύες από την άλλη πλευρά επιτελούν έναν τελείως διαφορετικό ρόλο κι έχουν τη δική τους βιοχημική σύνθεση. Ένας από του βασικούς ρόλους του νεύρομυϊκού συστήματος είναι η κίνηση του σώματος στο χώρο. Επίσης, στηρίζουν το σώμα σταθεροποιώντας το στην όρθια θέση, λειτουργούν σαν αισθητήρια όργανα και σε ακραίες περιπτώσεις, μπορεί να διασπαστούν και να χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή ενέργειας. Το νευρομυϊκό σύστημα, όπως και τα περισσότερα συστήματα του οργανισμού έχουν την ικανότητα να προσαρμόζονται στις απαιτήσεις του περιβάλλοντος. Έτσι, όταν οι μύες πρέπει να υπερνικήσουν αντιστάσεις, όπως για παράδειγμα κατά την οργανωμένη προπόνηση με βάρη, τότε για να επιτελέσουν καλύτερα την αποστολή τους, αυξάνουν το μέγεθός τους.
Παράλληλα, αν η άσκηση είναι αρκετά έντονη, ο οργανισμός αναγκάζεται να κινητοποιήσει τις αποθήκες ενέργειας για να ανταπεξέλθει, «καίγοντας» σταδιακά το λίπος. Αυτό που στην πραγματικότητα λοιπόν συμβαίνει με την κατάλληλη άσκηση είναι η αλλαγή της σωματικής σύστασης. Το λίπος σταδιακά μειώνεται, ενώ αυξάνεται η λεγόμενη άλιπη σωματική μάζα, δηλαδή αυξάνεται ο μυϊκός ιστός. Αυτός είναι και ο λόγος που, ενώ κάποιος κάνει διατροφή και γυμνάζεται πολλές φορές η ζυγαριά παραμένει κολλημένη, αφού από τη μια μειώνεται το λίπος και από την άλλη ταυτόχρονα αυξάνεται ο μυϊκός όγκος.
Το λίπος λοιπόν δεν μετατρέπεται σε μύες. Απλώς, καίγεται κι εξαφανίζεται και στην θέση του αρχίζουν να φαίνονται οι σχηματιζόμενοι μύες, τους οποίους και αρχικά επικαλύπτει. Ούτε το αντίθετο βέβαια ισχύει. Όταν φύγει το ερέθισμα, η ανάγκη δηλαδή για να έχουν οι μύες αυξημένο όγκο, που στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι η άσκηση, τότε οι μύες σταδιακά επανέρχονται στην αρχική τους κατάσταση. Δεν γίνονται όμως λίπος. Παραμένουν μύες, απλώς δεν είναι σχηματισμένοι και υπερτροφικοί.
Μην πιστεύετε λοιπόν ότι ακούτε από πολλούς ειδικούς που συνήθως γεμίζουν τα γυμναστήρια. Ακολουθείστε σταθερά ένα καλά σχεδιασμένο πρόγραμμα άσκησης και θα δείτε σύντομα τα αποτελέσματα που περιμένετε!
Πηγή: www.performance22.gr